“Ik wil niet overkomen als een betweter. Maar ik ben er wel één.” – In de voetsporen van

Elke nieuwe collega krijgt bij ons een peter. Iemand in wiens voetsporen hij de manier van werken en het bedrijf leert kennen. In deze rubriek laten we zo een duo aan het woord. Deze keer aan de beurt: Donato Rizzi en Dirk Labie, testers in onze afdeling Quality Control.

Al is nieuwe collega niet helemaal van toepassing op Dirk. Hij werkt hier namelijk al dertien jaar. Maar Dirk is wel nieuw in zijn huidige job. Hij begon als bordenbouwer, maar staat nu samen met Donato in voor het aftesten van onze borden. De laatste kwaliteitscontrole vóór een bord wordt vrijgegeven aan de klant.

Dirk: “Van productie naar testen, dat is iets heel anders. Een andere specialisatie. Een andere mindset. Ook al draai ik al lang mee bij P&V: op gebied van testing kan ik nog bijleren. Daarom ben ik blij dat Donato me wegwijs maakt.”

Donato: “Ons team is de laatste stap in het traject dat een bord hier aflegt. Dat brengt een grote verantwoordelijkheid met zich mee. Alles moet kloppen, alles moet juist zijn. Ik ben dan ook een echt pietje-precies. Op het autistische af. Zelfs om mijn vaatwasser in te laden, heb ik een systeem. En ik kan echt lastig zijn als ze dat systeem thuis niet volgen.”

Is Donato ook zijn strenge zelf op de werkvloer?

Donato: “Ja. Ik heb zelf een strenge opleiding gehad hier. En ik ben een echte betweter. Maar ik probeer om niet zo over te komen. Soms zie ik ze denken Allez, daar is ‘m weer. Maar dat is nu eenmaal het aard van het beestje. Ik kan dat niet laten.”

Dirk: “Donato heeft zijn manier van werken. En hoe je ’t ook draait of keert, die van hem is de correcte.”

Donato: “Ik ben niet de gemakkelijkste, dat weet ik. Maar mijn bedoelingen zijn goed. Ons team moet kwaliteit afleveren. En Dirk, die moet binnenkort meer weten dan ik. Dat is voor mij dan ook het doel van het peterschap: dat het petekind beter wordt dan de peter.”

Donato is een spraakwaterval met Italiaans temperament. Dirk eerder het rustige type. Donato is vrij strikt, Dirk meer relaxed. Geeft dat vonken op de werkvloer?

Dirk: “Als je zo’n sterke kop hebt als Donato, dan botst het af en toe, ja. Soms moet ik ‘m duidelijk maken dat ik meer ruimte wil. Laat mij toch eens effe doen! Maar hoe verschillend we ook zijn: we komen goed overeen.”

Donato: “Discussies op de werkvloer horen erbij. Ik vind dat je een beetje ruzie moet kunnen maken. In ons team wordt er in elk geval wel eens geroepen. Maar dat is omdat we elkaar scherp willen houden. Omdat we weten dat we het van elkaar kunnen verdragen: we zijn allemaal kameraden.”

Dirk: “We vliegen wel eens uit, maar we praten dat daarna ook uit. Of we roepen iedereen samen voor een groepsknuffel. Da’s ook ons geheime wapen als iemand eens een mindere dag heeft of loopt te zagen. Allez jongens, iedereen verzamelen, hij heeft ne knuffel nodig!”

En na de uren?

Donato: “Ik ga bijna elke avond dansen: bachata, kizomba, salsa… en lopen en zwemmen doe ik ook geregeld.”

Dirk: “Hij heeft ook al een paar collega’s hunne kop zot gemaakt voor dat dansen. Die van mij? Nee, nee. Zo’n soepele gewrichten heb ik niet (lacht). Ik fiets elke dag naar mijn werk hier – da’s meer dan genoeg beweging voor mij.”