Stuurborden mini-waterkrachtcentrale

Groene energie opwekken in de meest afgelegen gebieden ter wereld. Dat is de missie van de Belgische start-up Turbulent. Hoe ze dan doen? Met een mini-waterkrachtcentrale… en onze stuurborden.

De enige voorwaarde is dat er door dat gebied een rivier stroomt. En dat die rivier op een traject van honderd meter een verval heeft van anderhalve meter. Op dat moment is er genoeg kracht beschikbaar om hun mini-waterkrachtcentrale draaiende te houden. Goed voor een productie tot 100 kW, afhankelijk van het model.

In het Indonesische Bali voorziet Turbulent met hun mini-waterkrachtcentrale een school van stroom met deze technologie. In Donihue in Chili een boerderij. En een afgelegen dorp in datzelfde land. Als ze in serie worden geplaatst, kunnen ze zelfs een kleine stad van stroom voorzien. Zonder de grote investering en de ingrijpende werken die bijvoorbeeld een dam met zich meebrengt.

Van één werkend bord naar serieproductie

Voor hun eerste mini-waterkrachtcentrales engineerde en bouwde Turbulent alles in eigen beheer. Eenmaal de werking op punt stond, was het tijd voor de volgende fase: hun product opschalen en standaardiseren. De elektrische stuurborden voor hun mini-waterkrachtcentrales moesten mee in dat verhaal.

“In een eerste fase is het voor een start-up vooral belangrijk dat alles werkt. Dat ze zeker zijn dat hun concept ook in de praktijk doet wat ze ervan verwachten”, vertelt project manager Florian Symons.

“Vertaald naar de borden: eerst bekijkt u die vanuit puur functioneel oogpunt. Daarna denkt u na hoe u die stuurborden op grote schaal kan maken. Of kan laten maken. Dat vraagt om andere aandachtspunten dan louter het functionele. Op dat moment komen wij in het verhaal.”

“Samen met Turbulent hebben we de engineering van hun stuurborden voor hun mini-waterkrachtcentrales op punt gezet. Zij vanuit hun kennis van de technologie achter die centrales. En wij vanuit onze ervaring als bordenspecialist.”

“Dat zijn elke keer boeiende trajecten”, vertelt Florian. “Want op dat moment krijgen we de kans om mee vorm te geven aan dat product. Dat is een intense manier van engineeren. We zijn op dat moment eigenlijk meer een begeleider: aan de andere kant van de tafel rekenen ze erop dat we kunnen meedenken. Dat we met al onze kennis en ervaring dat specifieke deel van hun product optimaliseren.”

“En iedereen van P&V die betrokken is bij zo’n traject, doet dat vanuit zijn eigen expertise. Door die kennis van ontwerpers, bordenbouwers en onderhoudstechniekers samen te leggen, komen we tot een optimaal ontwerp. Een ontwerp dat zo eenvoudig mogelijk reproduceerbaar en maakbaar is, maar toch makkelijk is aan te passen.

Want het is de bedoeling dat hun mini-waterkrachtcentrale overal ter wereld dienst kunnen doen. Dat betekent wisselende omgevingsfactoren waar we rekening mee moeten houden voor de stuurborden – van extreme hitte tot een uitzonderlijke luchtvochtigheidsgraad. En natuurlijk verschillende elektrische normeringen van land tot land.”

“Standaardiseren betekent ten slotte ook hier binnen P&V in procedures werken. Vaste bouwblokken definiëren voor het ontwerp. Een plan van aanpak voor de bouw. Tot een uniforme manier voor het testen. Na de eerste prototypes automatiseren we onze manier van werken steeds verder voor terugkerende bestellingen. Zodat we én onze snelheid én de kwaliteit voor de klant kunnen opdrijven.”

“Onze bordenbouwer moet ons kunnen volgen”

“De eerste samenwerking met P&V Panels was voor het stuurbord voor een mini-waterkrachtcentrale in het Franse Versailles. Daarna volgde een project in Taiwan. En als de samenwerking op deze manier blijft lopen, gaan er zeker nog projecten volgen”, vertelt Wim Verheirstraeten, project engineer bij Turbulent.

“Het is de bedoeling dat onze turbines seriewerk gaan worden, zodat we onze productietijd kunnen versnellen. Daarvoor hebben we betrouwbare partners nodig. P&V Panels is één van de grotere bordenbouwers in de Benelux. Dus als wij onze productie willen opdrijven, gaan zij kunnen volgen. Als ik morgen een bestelling plaats voor tien borden, dan weet ik dat dat in orde komt. Bij kleinere bordenbouwers heb ik die zekerheid niet. Wat dan weer leidt tot een onzekere factor in heel ons proces.”